zaterdag 22 september 2007

Het speeluurtje



Het begint hier al wat frisser te worden, zowel aan de morgen als de avond. Wel schijnt de zon overdag, dat doet deugd. Tot op vandaag nog geen druppel regen gezien. Zou hier wel eens nodig zijn want het is enorm stoffig. In het weeshuis zien we dagelijks nieuwe Amerikaanse adoptie ouders. Deze werden vandaag in een andere ruimte ontvangen, fijn, want het werd wel erg druk.

Madina bloeit met de dag open, het is hartverwarmend om te zien hoe ze telkens naar Marcella toegelopen komt als ze gebracht wordt. (armpjes open en een lachend gezichtje) Ze gaat onmiddellijk op het stoeltje zitten als ze ziet dat haar papa het petit gervaike en het sapje boven haalt. Heel gedisciplineerd blijft ze wachten tot ik het haar geef. Dan is ze niet meer te houden ocharme, we hebben er een filmpje van gemaakt. Wat gisteren nog niet zo goed lukte met de blokken te stapelen, deed ze vandaag helemaal alleen. (ze heeft niet graag dat we haar helpen, ze wil het echt alleen kunnen) Tussendoor als ze de kans ziet zal ze zeker niet nalaten bij Marcella op de schoot te kruipen, Marcella vindt dit natuurlijk zeer fijn en geniet daar zelf enorm van. Op haar manier maakt ze ons al duidelijk wat ze graag heeft en wat niet. vb. als ze wil drinken gaat ze op het stoeltje zitten, wil ze hebben dat Marcella met haar wat gaat rondwandelen kruipt ze recht op haar schoot. Soms is ze ook heel angstig, vooral als de deur van de zaal geopend wordt. (wij vermoeden dat ze dan denkt dat ze opgehaald wordt)

We hebben vandaag toch weer heel leuke momenten met haar gehad.

Normaal gezien gaat onze zaak volgende maandag op de rol geplaatst worden op de rechtbank. We hopen dan binnen een 5 tal dagen gehoord te worden. Ook hebben wij een reeks foto's moeten afgeven aan onze tolk, dewelke ze nodig hebben voor ons dossier op de rechtbank. (bindingsperiode)


Deze namiddag zijn we een heel stuk te voet gegaan om de streek wat te verkennen. Ik heb het heel moeilijk met mij hier te oriënteren, alles lijkt op elkaar, nu begint het te gaan... Moesten we de weg niet meer vinden dan nemen we een lift.


PS: Wim: mailtje aangekomen, heel leuk. Evah: koekjes delen zit er echt niet... ze grabbelt ze zelfs van een ander en spaart (hamstert) ze op in haar wangetjes!! Wendy D: fijn dat het goed gaat met jouw zwangerschap. Ilse D: Aaron zal zeker flink gegroeit zijn.


Liefs van ons

M&M&M



vrijdag 21 september 2007

Samen spelen met de blokken!





Toen we vandaag arriveerden a/h weeshuis waren de Amerikaanse koppels er ook. Het was er weer erg druk. Bij aankomst werd ons meegedeeld dat de meegereisde kindjes (Kazachjes) van de ouders Els en Donald en Hilde en Stefan niet mee binnen mochten. De ouders waren hier niet mee akkoord en uiteindelijk mocht iedereen mee binnen, enfin voor een poosje want toen werd er aan een aantal opgedragen naar buiten te gaan met de kindjes, waarna we weer werden gevraagd om naar de grote zaal te gaan... enfin, we ondergaan het hier maar!! Voornaamste is dat we onze kindjes kunnen zien.
Ons Madina-Lisa bevindt zich echt in de hechtingsfase. We merken dit vooral doordat ze gisteren al, maar vooral vandaag enkel bij Marcella wil zijn. Het contact dat ze met mij heeft proberen we zo veel mogelijk te onderhouden door samen spelletjes te doen. Spelletje gedaan dan stapt ze direct naar Marcella toe. Ze probeert op haar manier duidelijk te maken wat ze wel en niet graag heeft. Op zich zijn dit alleen maar goede signalen voor ons, hoort bij de hechtingsfase.

Vandaag hebben wij voor het eerst de speelblokken meegenomen en zij speelt hier graag mee. Ook het drankje en de petit gervais vallen enorm in haar smaak, kostelijk om te zien hoe ze het binnenspeelt.

Deze namiddag gaan we wat poetsen, en vanavond met enkele ouders iets drinken op een terras. Ook brengen we de tijd om met het zoeken naar wat groene parkjes om straks als Madina-Lisa hier is naar toe te gaan.


PS: Annemie(hkm): groetjes overgebracht. Peter V: we zijn reuze blij met blog, voelen ons hierdoor verbonden met thuisfront. Lisette L: de geleende tas komt heel goed van pas, hopelijk is ze nog in een goede staat bij thuiskomst. M-L zit er voortdurend in..


Veel liefs van ons

M&M&M

donderdag 20 september 2007

Haar eerste petit gervais!





Vandaag is het bezoek terug doorgegaan in de grote zaal alhoewel we het liever anders hadden gehad met het mooie weer. Buiten onze groep waren er nog enkel Amerikaanse koppels aanwezig met hun kindje. Het was onzettend druk en warm, niet de comfortabelste omstandigheden om ons met Madine-Lisa bezig te houden. Samen met haar nanny wachtte ze ons reeds op bij het binnenkomen. Het is mooi om te zien dat ze ons al onmiddellijk herkent en direct naar ons toekomt gelopen. Vandaag was ze een echt mama's kindje. Ze wilde steeds gedragen worden. Ik heb haar pas kunnen verleiden om naar mij toe te komen met een petit gervais en een appelsapje. Ongeloofelijk hoe snel ze dit allemaal binnenspeelt. Het lepeltje werd na elke hap aan alle kanten afgelikt, er mocht niks verloren gaan. (doet ze volledig zelfstandig) Bij de ander kindjes gaan de koekjes en drankjes ook gretig naar binnen, de kindjes hebben echt nog honger ocharme...

Buiten het prentboekje bekijken en wat kribbelen in het tekenboek heeft ze niet veel meer gespeeld. Wel doet ze graag gekke streken op de buik van mama en papa, maar ze wordt daar snel moe van. Het liefst van al wil ze gewoon genieten. Het afscheid wordt steeds moeilijker, als ze moet vertrekken met de nanny kijkt ze nu om en zwaait ons vaarwel... toch even slikken voor ons, we weten dat we ons sterk moeten houden voor haar.

In de namiddag zijn we naar de groenmarkt geweest om nog wat spulletjes te kopen voor Madina-Lisa. Wat kleertjes terug gebracht om om te ruilen, (was te groot gekocht, het is een echt klein prutske) en wat speelgoed gekocht voor op het appartement.


PS: Janien Car.: knuffels hebben we in jou plaats gegeven aan M-L. Kristel B.: leuk dat je bomma zo op de hoogte houdt! Gerty & Stef: bedankt voor jullie privemail, we duimen voor jullie vertrek, hou ons zeker op de hoogte! EVAH: leuk jullie mailtjes telkens weer te lezen!


Veel liefs van ons en tot morgen

M&M&M

woensdag 19 september 2007

Op de schommel




Onze tijd met Madine-Lisa hebben we weer in de buitenlucht doorgebracht: ditmaal in het speeltuintje. Ze zat al op ons te wachten met een rode strik in haar haren samen met de kindjes van haar groepje. Daar Marcella niet snel genoeg bij haar kon geraken begon ze te wenen. We hadden hierbij een dubbel gevoel. Enerzijds hoorden we eindelijk haar stemmetje, anderzijds ocharme. Ze was weer stiller en genoot enorm van de geborgenheid. Samen hebben we wat geschommeld, koekjes en een drankje gegeven en proberen wat te wandelen. We mochten niet in de buurt van de inkomdeur komen en ook die van haar groepje, dan begon ze telkens te wenen en moest ze gepakt worden door Marcella. Een goed teken voor ons. Van het beloofde gesprek is er nog niets in huis gekomen. Wel heppen we de hoofdarts kort ontmoet en hebben geprobeerd via onze tolk enkel vragen te stellen. Maar vlug werden we afgewimpled, bij het definitieve vertrek zou ze ons wel te woord staan. Wachten maar weer... Deze week zal ze zeker nog niet bij ons kunnen komenop het appartement.

Deze namiddag zijn we kort op de groenmarkt geweest en hebben nog wat kleertjes gekocht voor haar. Amai, amai, amai wat gaat dit in de toekomst worden. Toch wel even wennen voor de papa. We hebben er wel van genoten, die kleine spulletjes.. lief!

Gisteren avond hebben we een flinke wandeling gemaakt, kwestie van het hoofd eens leeg te maken. Ook zijn we daarna iets gaan eten en het gespreksonderwerp gaat nu steeds over onze M-L. We voel ons al een echt gezinnetje, wrten nu wat we hjebben gemist.


PS: we krijgen veel persoonlijke mails maar kunnen ze nog niet allemaal direct beantwoorden. Christie: fijn iets te vernemen van het thuisfront. Anneleen en Pascaline: hier moet je maar 1/2 dag naar de univ. Doe het ginds goed. Denise & Koen: jullie mail heb ik beantwoord,graag een seintje als bijlage is aangekomen. Stef & Gerty: wij duimen zeker voor jullie!! Geert: mail beantwoord. Brief ma onderweg (2weken)

Veel liefs van ons

M&M&M


dinsdag 18 september 2007

In de buitenlucht





Aan het weeshuies aangekomen konden we niet binnen daar er weer een inspectie bezig was. Onze kindjes hebben we dan wel buiten mogen ontmoeten, rechts van het speeltuintje tussen enkele bomen en struiken. Voor ons was het heel aangenaam om eens buiten met haar te vertoeven in het zonnetje. Madina was terwijl we aankwamen buiten aan het rondlopen, maar werd direct meegenomen door haar nanny omdat ze nog gewassen moest worden. Wat later werd ze netjes en in propere kleren naar buiten gebracht. Ze herkent ons onmiddellijk. Ze voelde wat frisjes aan, waarschijnlijk met koud water gewassen.. Ze was vandaag weer wat stiller en genoot vooral van geborgenheid, knuffels en warmte. Ook had men ons gisteren verteld dat we een koekje mochten meebrengen, plus een klein drankje. Ongelooflijk hoe ze hiervan genoot. Het sapje heeft ze in een teug leeg gedronken zonder ook maar een druppeltje te morsen. Het bekertje stond zelfs helemaal afgedrukt op haar wangetjes. Het koekje at ze ook heel netjes op. Op dit vlak is ze al zeer zelfstandig. Wat betreft spelen en ravotten heeft ze nog veel in te halen, kent ze gewoon niet! We merken wel dat ze enorm geboeid is aan hetgeen we haar aanbieden, ze leert ook zeer snel bij.

Het gesprek met de directrice en dokter is niet doorgegaan vanwege de inspectie. Het contact met de kindjes bij de andere ouders begint ook te vlotten. je ziet de kindjes met de dag evalueren. Hier in Almaty zijn er drie baby-weeshuizen en eentje voor grote kindjes. (vanaf 4 jaar)

Vandaag is eindelijk onsTV toestel hersteld en misschien kunnen we straks eens naar wat muziek luisteren. We houden ons vooral in de namiddag bezig met koken. Morgen namiddag bezoeken we de groenmarkt en gaan eens afpreken om samen te gaan eten en bijpraten. Deze namiddag is Donald en Els en Jermik op bezoek geweest om de foto's te bekijken.

De dag is hier korter dan thuis, om 19.00 is het al donker! De dagtemperauur is hier nog steeds 30° maar het koelt s'avonds snel af.

Zo, tot morgen en lieve groetjes aan u allen, ook erg bedankt voor de hartverwarmende reacties die we dagelijks ontvangen.

M&M&M


maandag 17 september 2007

Vandaag hebben we kort het leefgroepje bezocht!


Blij dat zondag om is en we Madina terug zagen.Ze bloeit met de dag meer en meer open. Het contact zit enorm goed, zowel met Marcella als mezelf. Ze reageert al goed op: loop eens naar mama, loop eens naar papa, en dit vanop een redelijke afstand. Ze loopt dan niet naar iemand anders die op haar roept. Schitterend om dit te zien met haar armpjes open...
Vandaag hebben we haar laten spelen met de muziekdoos: een en al concentratie, wat is dat allemaal. Na een tijdje wist ze al hoe de toetsen te bedienen. Ook hoopten we vandaag eens haar stemmetje te horen maar dat gaat blijkbaar niet vanzelf. Als ze schaterlacht horen we een zacht dof stemgeluidje.
De knuffel van haar metertje laat ze niet meer los, ook ruikt ze telkens aan het neusje ervan. Kostelijk om te zien. Op de middag hebben we haar zelf mogen terug brengen naar haar leefgroepje. Er zaten een 25 tal kindjes mooi samen aan verschillende lage tafeltjes soep te eten. Muisstil... Madina moest even op een bankje gaan zitten wachten totdat haar soepje werd gebracht. Een en al discipline!! Toen de nanny haar riep stapte ze op naar haar tafeltje. Wij dan maar stilletjes met tegengoesting vertrokken. We hebben een goed gevoel, de nanny's zijn heel lief en zorgzaam voor de kindjes en alles ziet er heel netjes uit. Madina is ook altijd mooi gekleed als ze ons gebracht wordt.
Na de middag zijn we grote inkopen gaan doen in het centrum en bereiden we ons voor op haar komst naar ons appartement. Wanneer is nog afwachten.
Morgenvroeg hebben we weer een gesprek met de directrice en hoofdarts waar we alle vragen mogen stellen die we nodig achten. Hierop gaan we ons nu wat voorbereiden.
Veel liefs aan iedereen en tot morgen

zondag 16 september 2007

Het leven hier in Almaty


Almaty is een mega-stad. Ales is hier te vinden. Vele winkels zijn hier 24/24 open. Men leeft vooral s'avonds. Men ziet hier zeer veel jonge mensen en zeer mooi opgeklede jonge dames. Koppels zie je hier weinig, meestal groepjes mannen en vrouwen appart.Een heel gemengde etnische bevolking. Het verkeer is hier echt chaotisch en zeer gevaarlijk als voetganger. Vandaag zondag is het merkelijk rustiger. Alle dure merken van auto's zijn hier te zien. Naar verluid zijn de verdiensten hier zeer hoog daar er veel biutenlanders hier werken om zaken te doen. Er is een groot contrast met de buitenrand. Appartementen zijn hier zeer duur. (huurprijs 65 à 100 USD per dag!!) Prijs kwaliteit is niet in verhouding. Het onze ligt zeer centraal, is zeer ruim en voorzien van alle comfort, het is enkel niet zo proper en onderhouden geweest. Alles wat stuk is wordt wel hersteld, alleen de vraag is wanneer! In onze directe omgeving is er alles te vinden. Om je te verplaatsen ga je hier best liften. Dat doe je door gewoon je arm uit te steken, prijs op voorhand wel afspreken en pas betalen bij het uitstappen. Voor een korte rit betaal je een 3à4€. OOk zijn er op elke hoek bankautomaten te vinden waaruit je vlot geld kunt afhalen. De appartementen zijn allen uitgerust met dubbele deuren in staal en voorzien van 3 sloten...raadzaam enkel de deur te openen nadat je op voorhand een tel. hebt ontvangen van de bezoeker. We hebben een GSM ontvangen waarmee we lokaal kunnen bellen met de tolk en mede adoptieouders. De groenmarkt buiten de stad is de goedkoopste plaats om inkopen te doen. Aan elk appart. blok is een containerparkje voorzien, sorteren bestaat hier nog niet en het is wel erg vuil. Ook de lucht is zeer vervuild vanwege het vele verkeer, dit merk je direct aan je luchtwegen waar de meesten al last van hebben. Voor goede zuurstof kunnen we de bergen in trekken. De keuze aan soorten eethuisjes is enorm, vis, pizza, lokaal eten, gewokte et.. Langs de straat vind je het eten klaar dat je kan afhalen indien gewenst.

Wat betreft onze mede adoptieouders: we hebben met elkaar allen zeer goed getroffen. Iedereen helpt waarmee hij kan, of waarin hij het beste is. We hebben echt steun aan elkaar!


Denise en Koen: per mail zal ik jullie nog wat praktische tips over maken zoals gevraagd.


Veerle, vergeet de kindjes niet 'n kusje van ons te geven... benieuwd hoe het met Hendrik gaat. We vermoeden dat Eva en Madina-Lisa dezelfde lengte hebben!! Ze zullen zeker veel aan elkaar gaan hebben!


We hopen dat op het thuisfront alles nog goed verloopt en tot morgen


Liefs

M&M&M