Madina geraakte niet in slaap, ze was heel onrustig en we hebben ze uiteindelijk bij ons in bed genomen, resultaat, een slapeloze nacht voor ons alle drie! 's Morgens om 07.00u opgestaan en om 08.20u stonden we in de gewenste outfit buiten te wachten op de chauffeur. Onderweg hebben we Hilde en Stefan opgepikt. (adoptieouders van Alma, 2é adoptiekindje) I.p.v. Madina zoals afgesproken naar Karen te brengen stelde Olesia voor haar mee te nemen en in het busje te laten wachten bij Hilde en Stefan zodat ze ons maar een uurtje zou moeten missen. Hilde en Stefan zijn het eerst de rechtbank binnen gegaan en zijn een uurtje later heel tevreden naar buiten gekomen. Wij moesten toen onmiddellijk naar de rechter. Het gebouw is heel sober. We werden ontvangen in een kleine ruimte waar ze druk bezig waren met het papierwerk. Onmiddellijk mochten we doorgaan naar de aangrenzende ruimte, het bureau van de rechter Aanwezig, de rechter, de griffier, iemand van educatie, de hoofdarts van het babyhuis en wij met Olesia. (allemaal vrouwen) We dienden te antwoorden op de gestelde vragen, nadien kwam de hoofdarts ook aan de beurt. Na een 20 minuten dienden we te gaan rechtstaan en werd de uitspraak gedaan. De rechter feliciteerde ons met onze dochter die vanaf heden Madina-Lisa Donders noemt. Een heel mooi emotioneel moment voor ons. (onze dochter Madina-Lisa Donders) De hoofarts gaf Marcella een stevige knuffel. Jammer dat we nooit met haar een gesprek hebben kunnen voeren tijdens onze bezoekjes in het bayhuis, daar zij geen Engels spreekt, ze was een "warme" mevrouw, maar soms zijn er geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Tijdens onze zitting is het heel goed gegaan met ons Madina. Hilde heeft dat prachtig gedaan, zij is ook een heel fijne moeder! Terug aangekomen op ons appartement kregen we na 5 minuten opnieuw telefoon van Olsia dat we beneden verwacht werden binnen 5 minuten om naar de notaris te gaan om nog wat documenten te ondertekenen. Madina maar weer meegenomen en tijdens de rit was ze heel stil, en, plots moest ze overgeven, wagenziek, ocharme, Marcella heeft zich half moeten uitkleden, en ons Madina hebben we nog net in haar jasje kunnen steken (de rest was klaar voor het wasmachine) voordat we zijn binnen gegaan bij de notaris! Het kind was echt ziek... ze voelde zich echt slecht, we hadden met haar te doen! Terug op ons appartement was ze volledig uitgeteld en we hebben de geplande uitstap achterwege gelaten en Madina de nodige rust gegeven. 's Avonds was ze weer helemaal de oude.
Voor ons voelt het nu heel fijn aan te weten dat ze nu "onze" dochter is :-))
PS: Ingrid V, Ma, (nr3) Chris M: brieven toegekomen!
Tot volgende blog
XXX
M&M&M