Vermoedelijke vertrekdatum

Afgelopen dindag zijn we we met de adoptiegroep bij elkaar gekomen (bij Karin) om te kijken of we niets kunnen doen om ons verblijf hier alsnog wat in te korten. vb. via HKM, via het FCC et.. Na contact met HKM bleek er geen mogelijkheid te zijn om daar nog iets aan te doen. De dag nadien hebben we een afspraak gehad met Ajgoul, onze plaatselijk coördinatrice. Zij liet ons verstaan dat ze alles gaat doen wat in haar mogelijkheden ligt om ons verblijf hier zo kort mogelijk te houden. Ze heeft naar iedereen zijn vragen geluisterd en er de nodige tijd voor genomen. Ook heeft ze ons het verdere verloop van de procedure uitgelegd.

Onze zitting is a.s. dindag 30 oktober. Dan zijn er 15 dgn beroepsperiode. Hierna gaat Ajgoul al de nodige documenten verder in orde brengen en zal ten laatste op 26 november hiermee klaar zijn in Almaty. Dan dienen deze doc. naar het FCC in Brussel doorgestuurd te worden en hangen we vanaf dat moment af van de Belgische ambassade, het FCA in Brussel en de Nederlandse ambassade. Hiervoor rekenen zij op een 5 tal werkdagen om de dossiers in orde te krijgen. Deze dienen dan terug gefaxt naar Almaty waardat dan het Visum en paspoort voor Madina in orde gebracht kan worden. Dan pas kunnen we een definitieve terugvlucht boeken. De vermoedelijke datum van afreizen zal rond 7 december liggen. We gaan wel nu al een optie nemen voor een vlucht op deze datum. Dat we hier met een verlengd verblijf van bijna 5 weken zitten heeft dus te maken met het uitstel van de rechtbank hier in Almaty en waarvan we voor ons vertrek niet op de hoogte waren! Ajgoul was ook heel blij al de kindjes nog eens terug te zien en verbaasd over de enorme vooruitgang, ook vond ze ons Madina in gewicht toegenomen, maar dat hadden we al gemerkt... Ajgoul is een heel correcte damen met inlevingsvermogen.

Foto's: enkel beelden van het drukke verkeer, onze container achter ons appart. waar we het vuil dienen te storten, een mooi stadsparkje, het uizicht op de bergen even buiten Almatystad, een beeld vanuit ons vensterraam op de tram en open keuken waar we soms pannenkoeken halen.. en onze Madina in het grote bed voor haar (weinig frequente) middagdutje.

Zo, tot volgende blog

XXX

M&M&M

Het regent herfstblaadjes in Almaty

Vandaag donderdag, nationale feestdag. Hier in Almaty is er weer van alles te doen en wij zijn van plan om deze namiddag even naar het plein te gaan, indien het weer het toelaat, om wat van deze sfeer op te snuiven.

Almaty is een stad die bestaat uit een oud (waar wij verblijven) en een nieuw gedeelte dat volop in expansie is. Je vindt hier enorme bildings, opgetrokken in alleen maar glas, prachtig om te zien, en dit in groot contrast met het oude gedeelte waar zich enkel oude grijze koele appartementsblokken bevinden. Wel vind je in ons gedeelte ook nog mooie stadsparkjes met veel groen. Momenteel regent het er blaadjes, heel mooi om er eens door te wandelen. Als de bomen kaal zijn krijgen we een beter zicht op de besneeuwde bergtoppen hier in Almaty.

Gisteren zijn we bij Karin op bezoek geweest en daar heeft Madina de andere adoptiekindjes Milo, Estee, en Alma teruggezien. Echt contact zocht ze niet met de kindjes, ze is ook de oudste van het groepje, maar ze liet wel haar nieuw knuffeltje die ik haar de dag tevoren had meegebracht zien aan iedereen, maar aankomen mocht niet van haar. Met ons Madina gaat het elke beter en zij voelt zich duidelijk op haar gemak bij ons. 's Morgens is ze het zonnetje in huis. Klokslag 07.00u staat ze aan ons bed en is ze niet meer te houden. Ze neuriet liedjes, ze steekt haar tenen en bijna hele voetje in onze neus, uitkijken geblazen, en maar lachen en gieren. Opstaan is voor ons dan het enige alternatief, en daar is ze ook heel blij mee want dan kan ze weer.... eten...:-) Het is wel vermoeiend en nieuw voor ons, maar we genieten echt van ons "nieuw" gezinnetje.

Volgende week dinsdag gaat de zitting op de rechtbank hier in Almaty voor ons door, alweer een stap verder!

Zo tot volgende blog

XXX

M&M&M

Een dutje in de buggy!

Maandag weer zonnig weer maar fris. Er is een groot vershil tss de binnen en buiten temperatuur. Binnen is het veel te warm momenteel. Een raam open zetten is de enige manier om een aangenamere temperatuur te krijgen. In de namiddag hebben we een lange wandeling kunnen maken met Madina. Ze kan ook heel moeilijk het zonlicht verdragen in haar oogjes. Ze slaat dan haar handjes voortdurend voor haar ogen en loopt er van weg. Onderweg viel ze vlug in slaap, en we hebben toen een bezoekje gebracht aan Nancy & Douglas & Maurice met hun kindje Timo. Op hun appartement is ze dan wakker geworden. Tot onze verbazing heef ze niet negatief gereageerd in deze nieuwe omgeving. Wel was ze een heel stil en verlegen meisje. (die wij niet meer herkenden!!) Ter plaatste ontmoette we ook Koen en Nadje met hun Milo. Fijn om de kindjes weer eens terug te zien. Ze veranderen van week tot week in de positieve zin. (lieve ventjes) Bij het terug naar huis komen hebben we nog even halt gehouden aan ons klein speeltuintje dat zich hier aan ons appartement bevindt. Ook is dit de trekpleister voor de plaatstelijke jeugd. Madina begint hier haar weg al te kennen. Schommelen en aan de klimrek hangen zijn haar favorieten. Na haar badje heeft Marcella haar haartje wat korter geknipt, ze zijn al aardig aan het groeien.

Wat betreft onze verkoudheid: ik denk dat we er pas vanaf geraken als we eens thuis zijn. Met Madina gaat het al veel beter. Buiten zou ze haar muts moeten opdoen, maar daar wil ze voorlopig niets van weten. Wel zijn we al zover dat ze haar kap van haar jas wil ophouden als we buiten gaan.

Zo, tot volgende blog

Liefs van ons XXX

M&M&M

Papa's meisje!

Madina is reeds een week bij ons en ze is al enorm geëvalueerd. Ze zoekt ook meer en meer de papa op om te spelen, ter ravotten en gek te doen. Wel heeft ze het moeilijk met het loslaten van de structuur van het weeshuis. Ze houdt enorm vast aan bepaalde gewoontes en gebruiken. vb. Ze heeft nooit gezien dat er een maaltijd eerst dient bereid te worden, ze denkt dat ze dan direct kan gaan eten. We proberen de structuur van het weeshuis te doorbreken maar doen dit heel langzaam aan. Madina's wereld gaat nu open en het zal tijd nodig hebben om te wennen aan deze nieuwe situatie. Wat betreft de maaltijden: ze heeft een heel grote drang naar eten, alles wat er op tafel is dient opgegeten te worden. We letten er dus extra op om net voldoende binnen het oog te leggen. Ze is ook heel eenzijdig wat betreft smaken. In het weeshuis werd alles gestoomd en gekookt zonder smaakstoffen aan toe te voegen. Op zich een heel gezonde keuken, maar te eenzijdig en beperkt. Momenteel is het al mogelijk om haar een korte periode in de buggy te laten zitten. Buiten krijgt ze dan weer zoveel invloeden te verwerken (vb. marktje waar koeken en bananen te koop zijn...) en begrijpt niet dat dit te koop is en denkt dat dat allemaal voor haar is om op te eten. Ook wat betreft de zindelijkheid: Madina dient op vast tijden op het potje gezet te worden, dan gaat alles redelijk goed.

Op het moment passen we ons volledig aan aan haar structuur en gewoonten die zij kent, en proberen die langzaam te doorbreken zodat ze langzaam gewoon kan worden aan een gezinsstructuur.

Wat betreft onze gezondheid: we zijn nog niet helemaal hersteld en bijkomend een goede verkoudheid opgelopen. Het weer is hier plots omgeslagen naar nat en koud. Gisteren zijn we naar de apotheker geweest om iets uit te halen voor Madina's verkoudheid. Vandaag gaat het al wat beter met haar. We blijven daarom eens rustig binnen.

Afgelopen dinsdag is een bevriend adoptiekoppel Gerty en Stef toegekomen uit België die een tssstop maakten om verder te reizen naar Karaganda. Normaal hadden we hen nog even kunnen zien, maar jammer genoeg is dit niet het geval geweest. (ons ziek zijn) We houden tel. contact. De woensdag is Riet en Dirk toegekomen.

Zo, tot volgende blog en drie kussen van ons

M&M&M