Madina's eerst donut van uncle Hassan! (tolk)

Donderdag was het in het babyhuis "juffrouwendag". In de versierde ontvangstruimte stonden er een 20tal stoelen waarop een 10tal juffrouwen plaats namen. Wij en de andere adoptieouders mochten ook plaats nemen. Na enkele ogenblikken arriveerde de muziektherapeute die een korte speeche gaf in het Kazachs. Hierna kwam een groepje verkleedde kindjes de ruimte binnen die een aantal mooie opvoeringen ten beste gaven, dansjes, liedjes zingen et.. Daarna volgde nog een kort speech en eindigde deze voorstelling met het gooien van bonbons naar de kindjes en genodigden, net Sinterklaas! De juffrouwen werden hierna getrakteerd op thee met gebak.

De rest van de voormiddag hebben ons met Madina bezig gehouden, de ruimte was de eerste keer aangenaam warm. We proberen zoveel mogelijk op haar interesse in te spelen. Momenteel vindt ze het enorm boeiend zich bezig te houden met het ombladeren van blaadje in boekjes. (hoe fijner het papier hoe liever ze het heeft, ook wil ze het steeds zelf proberen) We vallen wel in herhaling maar het afscheid blijft emotioneel. Op vrijdag was ze zo verdrietig bij het afscheid dat ze van frustratie aan haar haren is beginnen trekken, zielig en nog eens zielig om dit van je kind te moeten aanzien. Ze beseft niet dat dit alles tijdelijk is, en zelf zoeken we naar oplossingen om haar een betere kijk te geven op deze situatie. In ons nadeel speelt dan ook nog eens de onvoorziene langere periode die we hier moeten verblijven om reden van de latere rechtbankzitting.

De reden van het niet mee mogen nemen van ons Madina is wel de volgende: blijkbaar komt zij uit een ander babyhuis in deze regio. Ze verblijft nu al 1 1/2 maand in dit babyhuis, dit is tijdelijk daar er in haar eigen babyhuis renovatiewerken bezig zijn. Haar eigen directrice (dus niet deze van waar ze nu verblijft) volgt de procedure en regels letterlijk, in tegenstelling tot de directrice die we ontmoet hebben hier. Blijkbaar vindt haar directrice regeltjes belangrijker dan het belang van het kind!!(voorheen was de bindingsperiode en normale toekenning van het kind aan de ouders een 4à5 weken, nu zou het voor ons wel eens 2 maand kunnen duren voordat we ze krijgen, we vragen ons sterk af of dit nog wel gezond is voor de binding van ons Madina??) Maar ja, wat keuze hebben wij? Het is wel fijn te weten dat iedereen zijn uiterste best doet voor ons. Ook de 2 tolken Hassan en Annastasia voelen enorm met ons mee en verwennen ons Madina waar kan!!

Gisteren zaterdag is het ons voor de 1é maal gelukt sinds 6 dagen het afscheid met Madina goed te laten verlopen en zonder tranen. 't Is echt zoeken naar methodes.

Ook heeft ze enorm genoten van de donuts die Hassan meegebracht had voor ons. En smullen dat ze deed.. en genieten, achteraf werd Hassan ook beloond met een kusje van haar... hij smolt ter plaatse...

In de namiddag zijn we met Karin nog wat gaan winkelen, warme kinderspulletjes bekijken et.. Ook zijn we samen wat gaan eten bij een aangenaam gesprek.

Op ons appartement verwarmen we ons momenteel met warme kledij,warmwaterkruiken en dekentjes. We tellen af naar 15 oktober, de dag dat de verwarming opgezet wordt. Warm water hebben we ook weer momenteel, dus een lekker bad kikkert ons ook al op. We zijn blij dat de verwarming in het babyhuis al een poosje opstaat, het is er echt goed te doen.

Vandaag zondag hebben we in de voormiddag als gewoonlijk de was en de plas gedaan, deze namiddag gaan we als de zon schijnt weer een flinke wandeling maken en een kijkje nemen op de Almaty feesten. (optredens, eetstalletjes et..) In de avond doen we meestal telefoontjes naar de mede adoptie ouders om met elkaar wat bij te kletsten, te steunen et.. We hebben het echt getroffen met deze mensen, het contact is zeer goed onder elkaar.

We willen ook de mensen op het thuisfront extra bedanken met alle extra's die nu geregeld moeten worden met ons onvoorzien verlengde verblijf hier. Het bijkomend in orde maken van de nodige papieren, het verzenden hiervan, het is toch maar allemaal een geloop en je moet het maar doen he! Ook een merci aan onze werkgevers voor hun begrip van deze situatie. Ook hier hebben we het echt mee getroffen. Bedankt mensen!!

Veel liefs en tot volgende blog

M&M&M